حائل

با توجه به گذران زندگی، بیتای قشنگی هست که حیفه جایی نوشته نشن...

.

سخت می‌خواهم که در آغوش تنگ آرم تو را

هرقدر افشرده ای دل را، بیفشارم تو را

.

مرجان لب لعل تو، مر جان مرا قوت

یاقوت نَهم نام لب لعل تو یا قوت

قربان وفاتم به وفاتم گذری کن

تا بوت همی بشنوم از رخنه تابوت

.

۱. جان را به تمنای لبش بردم و نگرفت

۲. گفتا که می‌بوسم تو را، گفتم تمنا می‌کنم

(تقابل رفتاری معشوق)

.

مرا به عاشقی و دوست را به معشوقی

چه نسبت است؟ بگویید: قاتل و مقتول

.

عینکی بودن او راز ظریفی دارد

شیر محبوس نباشد همه را خواهد کشت!

.

روسری سر کن و نگذار که در حومه شهر

مردگان شایعه سازند که محشر شده است...

.

چو آیمت که ببینم مرا ز کوی برانی

چو خواهمت که درآیم، درم به روی ببندی...

.

فرق است میان آنکه یارش در بر

با آنکه دو چشم انتظارش بر در

.

من آن گلبرگ مغرورم که می‌میرم ز بی آبی

ولی با ذلت و خواری پی شبنم نمی‌گردم

.

دل به دریا زدم از عشق برایش خواندم
گفت عاشق شده ام... حرف تو را می‌فهمم

.

گفتم شراب وصل به اُوباش می‌دهند؟

با خنده گفت: بنده‌ی او باش، می دهند...

.

مثل یک معجزه‌ای، علت ایمان منی

همه "هان" و "بله" هستند و شما جان منی :)

.

گفته بودم بعد از این باید فراموشش کنم

دیدمش، وز یاد بردم گفته‌های خویش را...

.

تو دست خط میرعمادی به کِلک و من

سنگ مزاری ام که به خطی منقشم...

.

به بلبلان چمن از زبان من گویید

به خوابِ ناز رفته گلم، کس صدا نکند...

.

از عطر تنت باز در این شهر هیاهوست

آن دکمه لعنت شده باز است، ببندش! 

.

از تو تنها وصف دیدارت نصیب ما شده

برف تجریش است و سوزش می‌رسد پایین شهر...

.

دوستش دارم ولی این راز باشد بین ما

هرکسی را دوست دارم زود شوهر می‌کند...