شادیهای من
» نوع مطلب : زیباترین لحظات زندگی ،
وبلاگ خوب یكی از بچه ها خواسته بودازشادیهامون بگیم ،خوندن نظرات بقیه خیلی جالب بود،با خودم گفتم من چی؟به خودم جواب دادم خوب معلومه رسیدن به ارزوهام قطعا لحظه هایی هست كه من خیلی شادمیشوم،بعدیك نگاه به این چندسال گذشته كردم دیدم ازوقتی بزرگ شدم هیچوقت شادنبودم.این ارزوها هم قرارنیست همین امروزوفردا درست بشودوسالها رسیدن بهش زمان می بردپس تكلیف شادی و شادبودن چی میشود؟.......واقعا چه چیزهایی من راشادمیكند،بچگی ازچه چیزهایی لذت میبردم؟
باد،من روزهای بادی را خیلی دوست داشتم ،حس هوای سرد روصورت،پابرهنه روی چمنها راه رفتن ،بافواره های چرخان اب خیس شدن،كف زمین درازكشیدن واسمان ابی وابرها رانگاه كردن،كارتون دیدن،یك روزسردزمستونی را بیخیال توتخت گذروندن (البته اون زمانها یك پتو وبالش كناربخاری بیشتركیف میداد)خوب میشه این لیست رابزرگتركرد،تموم پنجشنبه وجمعه یكسره فیلم وسریال محبوبت را دیدن،توجاده صدای ضبط ماشین رابلندكردن وباهمسردادزدن ورقصیدن،روزهای قبل سفربه كشوردیگرواماده شدن،بایدبازهم باشداین لیست نبایدكوتاه باشد،بایدفكركنم وشادیهاراازاعماق قلبم استخراج كنم
بایدارزوراازشادی جداكرد،شایدرسیدن به یك ارزو تموم عمرزمان ببرد پس نبایدخودمون را ازلحظاتی كه میشه شادبودمحروم كرد.اصلا این شادی چیه ،بنظرمن لبخندزدن ته قلبمون هست ،یاشایدم قهقه زدن،من كه شخصا خیلی وقته قهقه ای ته دلم نزدم ،حتماهمتون میدونید برای كسانی كه سخت میخندندتمرین میتونه خیلی موثرباشد،شایدبدنباشدلحظه خوب زندكیمون فكرها ونگرانیها را كناربگذاریم و بگذاریم اون لحظه دروجودمون جاری بشود،بگذاربازهم لیستم را بزرگتركنم...........خوردن كاكائو ی خوب،وقتی یكیش تموم میشه میری بازسراغ جعبه و بعدی راتودهنت میگذاری واونقدرادامه میدی كه كل جعبه خالی بشودیاخوردن اسمارتیز،دیدن خنده وشادی راستین، مادرم یاپدرم .شایدبدنباشدیادبگیرم ازخنده بقیه ادمها هم لذت ببرم وشادبشوم.خریدماركهای دلخواهم برای خودم وهمسرم،یادتون میادبچه بودیم لباس عیدبرامون میخریدند نمی پوشیدیم تا روزعید،هی میرفتیم بهشون سرمیزدیم ،الان اگه قراره خریددلخواهم راداشته باشم حتی لذتش دقیقه دووم نمی اره.شایدچون فكرمیكنیم بزرگ شدیم ونبایدلباس وخریدبرامون اهمیت داشته باشد،بدنیست دوباره بچگی كنیم ،لباسها را ده بارنگاه كنیم ،بپوشیم وبازبریم جلواینه وبااشتیاق خودمون رانگاه كنیم،اصلامثل بچگیهااونهارانازكنیم وكنارخودمون بخوابونیم ،حتی اگرلبخنداحمقانه ای رولبهامون سبزبشوداون لبخندارزش دارد.اخه قرارنیست كسی شادی راتوقلبمون بگذاره............سالهاست یادگرفته ایم قهر باشیم ،حتی اگرخنده دارترین جك دنیاراهم بشنویم تودلمون بگیم اونها كه ازدردما خبرندارند،ویك لبخندازسرادب تحویل میدهیم واجازه میدهیم دلمون به عزاداریش ادامه بدهد.
دنیابروفق مرادمون نبوده ومابایداین نارضایتی را نشون بدهیم پس نمیخندیم ،شادی راقدغن میكنیم واونرابخودمون حروم ،بعدمیبینیم سالها گذشته است وشادی كردن رافراموش كرده ایم ،مااومدیم با دنیا قهركنیم ونارضایتیمون رانشون بدهیم امادرواقع باخودمون قهركردیم ودرهارابروی خودمون بستیم ،چی نصیبمون شد؟دنیا كه بكارش ادامه دادوما همین خوشیهای كوچك راازخودمون دریغ كردیم.بگذارفكركنم بازهم شادی پیدا كنم.لذت دیدن یك منظره زیبا.حتما هم قرارنیست توساحل ودریای فلان كشورباشیم ،دیدن جوونه سبزدرخت روبروی خونه هم میتونه همون حس را داشته باشد،كافی هست كه یكلحظه فكرمون را خالی كنم ولبخندبزنم،حتی بدنیست با دیدن یك ادم زیبا یایك حركت زیبا لبخندبزنم ،كلا بایدعادت كنم لبخندبزنم واجازه بدهم قلبم یك نفس عمیق بكشد ولبخندبزنه.حتماشادیهای بیشتری ووجوددارد،پیداشون میكنم ومیام همینجااضافشون میكنم.
