دوهفته
» نوع مطلب : شمارش معکوس ،
اصلا اصلا فکرنمیکردم که دانشگاه با لیت ارایوال موافقت نکنه.دیروز که نامه دانشگاه اومد برق از سرم پرید.قراره من اینجا با احساساتم روراست باشم.قلبا خیلی خیلی خوشحالیم و قدرشناس این لحظات.اما فشار زیادی بخاطر حجم کارها رو دوشمونه.فکر کنید قراره دوهفته ای ماشین بفروشید.خونه رهن بدید و یک اسباب کشی کامل داشته باشید.وهزارتا کارخرده ریز دیگه .مثل ازمایش ودکتررفتن وکارهای دندانپزشکی و تکمیل واکسیناسیون و وکالتهای مختلف زدن .همین الان انقدر فکرم خسته شده که روجسمم هم تاثیر گذوشته و احساس کوفتگی وخستگی شدیدی میکنم.
اسمان خوشحال
باران پاییزی
دوشنبه 27 مرداد 1393 09:38
به به بسلامتی مبارك باشه آسمان جان. ایشالا شما بسلامت بری و برسی و از حال خودتون ما رو هم باخبر كنی.
پاسخ اسمان پندار :
عزیزم باران جونم،مرسی ،هیچوقت دلگرمیهات راتوروزهای سخت فراموش نمیكنم خانم زندگی زیبا
بهارک
دوشنبه 27 مرداد 1393 00:02
شاید بهتر باشه که زودتر برید. یه موقع دیدی اگه نرفتید تقی به توقی خورد و اصلا نشد که برید. مملکت که حساب کتاب قابل پیش بینی نداره ولله... اصلا ایشالله تو همین فرصت کم کاراتون ردیف شد و تونستید بدون کوچکترین کمبودی برید خیلی برات خوشحالم. بالاخره هیچ موقعیتی صد در صدی و کامل نیست و همیشه یه استرسایی وجود داره. چه بهتر که استرس آدم ارزش حرص خوردن داشته باشه... موفق باشید. سایه هردوتاییتون تو زندگی در کنار هم خوش باد.
پاسخ اسمان پندار :
بهارك جون ،حقیقتش ازشنبه خیلی حس وحالم بدبود،مثل ادمهایی كه یكهوشوك شده باشن واقعا ترسیده بودم،راستین میپرسید نگران چی هستی؟اینطرف یا اونطرف ؟ وجواب من این بوودكه ازخودتغییرمیترسم .......اما همین كه فكركردم هیچی حساب كتاب نداردوممكنه این فرصت را براحتی ازدست بدم باعث شد خودم راجمع وجوركنم وهمین ترم برم،درواقع اماده شدن نوده روز خیلی سخته،سعی میكنم بهش فكرنكنم تا كمترازحجم كارهایی كه بایدانجام بدم وحشت كنم مرسی ازارزوی قشنگت،امیدوارم توهم روهای شیرینی دركنارخانوادت داشته باشی