اخرین پست ازایران
ویزاهم مولتیپل شد،باوركردنی نیست،فوق العاده خوشحالیم ،جیغغغغغغغغغ هوراااااااا............یعنی بینهایت خوشحالیم،من خودم را برای دوری ٥-٦ ساله اماده كرده بودم اما راستین بخاطر خانوادش احتیاج داشت حداقل سالی یكبار را به دیدنشون بیادوهمین الان هم اعلام كرده من عید اینجا هستم البته بنظر من احتمالا تابستون .خوشبختانه همونطوركه تومصاحبه هیچی جزرزومه و اس ا پی ازمن نخواستندو من خودم مقاله را هم قاطی برگه ها دادم وحتی میل معروف سوالات را ازسفارت نفرستادند اینبارهم خوش شانس بودیم ومولتی گرفتیم.راستین میگه حداقل ثابت شد دیگه بدشانس نیستیم.
خوب
كمی از اوضاع واحوال این روزها بگم.یكجورهایی دچاربیخوابی شبانه شدم.یعنی
اوایل ساعت ٨ وحالا ٥صبح بیدارمیشم. انصافا خیلی دلم میخواست الان خواب
بودم چون بدنم بخاطر اینهمه فشردگی كار واقعا خسته است ونیازیه خواب خوب
دارم اما كو خواب....فعلا كه چشمام چهارتاق بازه اما چون راستین و خانوادم
خوابند ازخیر روشن كردن چراغ گذشته ام وبا موبایل این پست را مینویسم تا
بعدابیارمش تو وب.دیگه اینكه خوشبختانه خانوادم برخلاف رفتن برادرم
پذیراترند وتاحالا جز یكی دوبار ناراحتی ازشون ندیدم......راستین كمی نگران
وناراحت بود كه خوب ازدیشب بخاطرخبرویزای مولتی اوضاع واحوال اون هم خوب
شده،خودمن هم هرروز كه به رفتنم نزدیك میشم چون لیست كارهای پیش روم
كمتروكمترمیشه استرس وعصبی بودنم هم كمترمیشه وحال وروزم
بهتروبهترمیشه........خوب بخودم حق هم میدم هركی
(متاهل)قراربودكمترازدوهفته اماده رفتن بشه به حال وروزمن دچار میشد.
واقعا به خواب احتیاج دارم اما این پست را كامل كنم وبعد بخوابم ،اخه میترسم به سرنوشت پست داروخانه ای كه نوشته نشد وعكسهای دبی كه اپلود نشد دچار بشه ....می بینید بدهیم به شما یادمه اما فكرنمیكنم حالاحالا انجام بشه.......قرار بود من یكماهی ساكن خوابگاه بشم تابعدا راستین بیاد وخونه بگیریم اما خوابگاه یكساله اتاق یا سوییت میدادورفتیم توخط اجاره خونه ازطریق اینترنت.هرچند هنوزهم وقت نكردیم پروسش راكامل كنیم.یك دوست دوست هم پیداكردیم كه قرارشده فرودگاه نیویورك بیاددنبالم كه امیدوارم سرقولش بمونه.دیگه اینكه اكثر وسایل بزرگ ازجمله مبلها ومیزناهارخوری محبوبم قراره به خانواده هامون فروخته بشه.شاید هم یك مبل دونفره به امریكا فریت بشه.پروازمن ساعت ٨ شب دوشنبه اول سپتامبر هست و ساعت ٨ صبح سه شنبه دوم سپتامبر به وقت نیویورك توخاك امریكا.....خب هوا هم یواش یواش داره روشن میشه ویكی دوساعت دیگه كه خانوادم بیداربشن كارهای فوق فشرده اماده شدن هم شروع میشه.این اخرین پست من ازایرانهتعریف اینكه چی شد اینطوری شد وبه اینجا وسیدم هم كه زیادازش گفتم.فقط میمونه خداحافظی ازتموم دوستهای باوفای وبلاگم ....ازهمه همراهیتون ممنونم.......تااولین پست ازاسمان وسرزمین دیگه وشروع زندگی نودیگری
التماس دعا عزیزم...
راستی همت بلندم رو از کجا فهمیدی خانم؟و ممنون از آرزوهات.
مولی ویزا شدن در لحظات آخر رفتن خیلی حال داده بهتون ( خدا رو شکر ) .. به هدفت رسیدی یکی یکی و دقیقه نودی .. بازم خدا رو شکر ..مطمئن باش اونجا هم زندگی قشنگی خواهی داشت کسی که دقیقه نودی همه این کارا رو جور میکنه و نمیذاره دیگه زحمت های تو هدر بره اونجا هم کلی برنامه های قشنگ چیده براتون ...امیدوارم سال بعد این موقع ها بیای و بنویسی یواش یواش داری داروخانه خودت رو تاسیس میکنی .. به امید اورن روزای طلایی ...