کمی از دانشگاه
حالا وقتشه یكم ازخودم بنویسم،خوبم،یعنی بدنیستم،هزینه ها وفشارمالی داره هردومون را بیچاره میكنه من از اینطرف اون از اون طرف .بخودمون دلداری میدیم كه بزودی كارپیدا میكنیم اما واقعا نمیدونم میشه یا نه؟!شاید برای من راحتترازراستین كارپیدا بشه وامیدوارم كارهای بدون مالیات راستین را اذیت نكنه،بازهم امیدوارم همین امسال بتونه ویزاش راتغییر بده كه البته احتیاج به روابط وكمك كارفرماهای ایرانی داره كه ما نمیشناسیم.دوهفته ای هست كه سركلاسها میرم تقریبا ٧٠-٨٠درصدجملات استادها را میفهمم وامیدوارم روزبروزلیسنینگم قویتربشه،بچه های هندی كه حرف میزنن ٢٠٪را میفهمم ازبس با لهجه حرف میزنن و خود امریكاییها كه فقط یك دخترخوشگل وخوش لباسشون سركلاس چهارشنبه میادوازاصطلاحهاشون خیلی استفاده میكنن،البته تو دانشگاه نسبتا خودامریكاییهابیشترن اما نمیدونم چراهندیها اونقدربه داروسازی علاقمندن.امریكاییها هم كه اخرتیپ وقیافه های عجیب والبته بامزه.سیاهها هم دختروپسرباانواع مدلهای جورواجوربافت. مو.خلاصه محیط دانشگاه دیدنیه.بذاریدازخوددانشگاه بگم،خیلی خیلی بهترازعكسهاشه.یك فضای بزرگ سه گوش كه وسطش فضای سبزباحالی داره وتیكه به تیكه هم میزوصندلی برای نشستن .بقیه باشه برای سری بعد.
همین الان تو خیابون
امروزتوخیابون نزدیك دانشگاه فستیوال اهنگ ورقصه،جالبه،بدنیست اما دیگه فوق العاده هم نیست،حالا
غیرشنیدن اهنگ اینجا جون میده برای دیدن ادمها با تیپهای عجیب وغریب ومدل موهای جورواجور،نمیدونم توشهرهای دیگه امریكا هم به این اندازه ادم عجیب وغریب هست یا این شهر اینجوری،همین الان دوتا ادم تیپ رپ بغل دستم ازاون مدل دست دادن رپی تو فیلمهادست دادن،كلا جالبه،گاهی سعی میكنم با دیدن تیپ ادمها شخصیتشون را حدس بزنم اما هنوزنمیتونم چون با فرهنگشون نااشنام وبخاطرازادی تنوع تیپهای ادمها اینجا بیشتره،فكركنم خودم را تودسته بچه مثبت دانشجو بگذارم،البته فكركنم تاچندوقت دیكه تیپهای موردعلاقم را كه توایران نمیتونستم داشته باشم بپوشم،هاهاها لباس عجیب غریبی نیست،منظورم پیراهن هست:))
غیرشنیدن اهنگ اینجا جون میده برای دیدن ادمها با تیپهای عجیب وغریب ومدل موهای جورواجور،نمیدونم توشهرهای دیگه امریكا هم به این اندازه ادم عجیب وغریب هست یا این شهر اینجوری،همین الان دوتا ادم تیپ رپ بغل دستم ازاون مدل دست دادن رپی تو فیلمهادست دادن،كلا جالبه،گاهی سعی میكنم با دیدن تیپ ادمها شخصیتشون را حدس بزنم اما هنوزنمیتونم چون با فرهنگشون نااشنام وبخاطرازادی تنوع تیپهای ادمها اینجا بیشتره،فكركنم خودم را تودسته بچه مثبت دانشجو بگذارم،البته فكركنم تاچندوقت دیكه تیپهای موردعلاقم را كه توایران نمیتونستم داشته باشم بپوشم،هاهاها لباس عجیب غریبی نیست،منظورم پیراهن هست:))
شلاله
سه شنبه 8 مهر 1393 17:59
من وقتی یه شهر دیگه درس میخوندم آدمای خود شهر رو که میدیدم میرن تو خونه هاشون چقدر حسرت میخوردم مخصوصا غروبا ! حالا خوبه باز تو مملکت خودم بودم ولی یه شهر دیگه ..خیلی دعا میکنم که هر چه زودتر تو یه محله مناسب یه خونه مناسب که با شرایطتون جور باشه پیدا کنی تا فکر و خیالت حداقل از بابت یه سرپناه راحت بشه.
پاسخ اسمان پندار :
اره شلاله جون بی جاومكان بودن خیلی سخته،یواش یواش داریم به غریبه ها برای كوساینرشدن رو میندازیم.كارهای هرگز نكرده!میدونی اكثرا دانشجوها میرن خوابگاهخوددانشگاه یا اتاق ازیك خونه میگیرن یا حداقل ایالتی مثل نیویورك نیستن كه انقدرخونه گرفتن توش مشكله.من چون متاهلم نیازدارم اپارتمان بگیرم اما تا الان موفق نشدم،سه بارپیش قراردادبستم واخرش هیچی!خلاصه اینجابرای زندگی خوبه اما فاندشرط اول وشرط دوم داشتن دوست واشنا ویا دانشجوی ایرانی اینجا هست