میگند دخترها بیشتر وقتشون پای اینه هستند.من هم هفته ای 1-2 ساعت را پای اینه گذرونده ام ،موهام را صاف کردم یا ارایشی کردم یا حتی کرم برای پیشگیری از چروک زدم ،گاهی کرم شب گاهی کرم روز اما به یاد نمیارم اخرین بار کی خودم را تو ایینه دیدم.منظورم خود خودمه.حتی منظورم روح و روان و از این قبیل نیست. منظورم چشمها موها پوست و صورتمه.یاد روزهای بیست سالگیم میافتم که فراموش کردم توی ایینه به جای دیدن چشمهای درخشان پوست جوان و موهای براق مشکی تک و توک جوشی را دیدم که روی صورت داشتم.به جای دیدن برق چشمها،زشتیها را میافتم تک و توک موی سفید را میجستم و غافل از هزاران رشته مو ی مشکی بودم.من تصویرهای زیادی را از دست دادم. مدتی است که دارم ترک میکنم این عادت ندیدن را.مدتی هست که گاهی به خودم نهیب میزنم تا ثانیه ای دور از افکار و عجله همیشگی و انتخاب رنگ ر*ژ خودم را هم ببینم. همون اسمان زیبا و جوان را ،همون اسمان جوان را، چون خود جوانی زیباستاینه
شادی
یکشنبه 19 خرداد 1392 16:31
واقعا حال کردم با ادبیاتِ نوشتنت، موفق باشی و پایدار
پاسخ اسمان پندار :
[جدی؟تلگرافی نویسی من ازاردهنده نیست؟بهرحال ممنون .راستی اولین کامنت را هم از خودت داشتم.