شنبه
بگم تبریك ،تسلیت ؟اصلا هردوتاش اولی بابت تغییر سیاستها و دومی برای چیزی كه حالا حالا قرارنیست تغییر كنه.خب بریم سر زندگی خودمون.شنبه صبحها بدجوری ذهنم برای نوشتن مور مور كنه بعد به اقتضای خود وجود شنبه تموم حسها بحالت كش اومده باقی موندند.درست مثل اون یكذره خوابی كه هنوز داره زیر پلكت وول میخوره یا خمیازه ای كه نصفه نیمه تو حنجره ات خوابش برده.اصلا همون مخی كه هنوز كامل بالا نیومده .خب حالا چی؟یعنی اینكه دلم میخواد بنویسم اما هنوز مغزم شروع به تجزیه و تحلیل موضوعات نكرده و خمودی و حس خوب اخر هفته بساطش را جمع نكرده.كلا یه همچین ادم تنبلی هستم من در همه امورات زندگیم .بصورت كلی تا موتورم هنی بخوره كلی طول میكشه و بعد هم كسی جلودارش نیست.خدا بیامرزه پدر و مادر كسی را كه تعطیلات اخر هفته را بیافرید وگرنه مغز من ترمزی میبرید اساسی.
و اما زندگی :الغرض امروز میخواهیم استارت خوندن زبان را بزنیم .بعدا میگم در این جدال موفق شدم یا نه.از صبح تاحالا هم هرچی دلواپسی و نگرانی اومده سرك بكشه هول هولكی قورتش دادم ته اعماق معده ،بگذار پس این پست هم سر سلامت ببرد.
راستی دقت کردید یکدوره اصول/گرا ها هستند یک دوره اصلاحی ها؟تداوم اصولی ها را مردم تحمل نمیکنند و تداوم اصلاحی ها را نظام
همین
