امروز:

اهمیت زبان

» نوع مطلب : پندهای اسمونی اونور ابی ،روزها در اون سر دنیا(سال دوم) ،درس و مشق خارجکی ،نگاه اول ،

سلام دوستهای گلم. اول از همه میخوام بابت کامنتهاتون تشکر کنم. واقعا خوشحالم که دوستهای خوبی مثل شما دارم. شاید باورنکنید اما واقعا و از ته دل تک تک شما را دوست دارم. خوب بریم سر پست. دیروز اولین امتحان میان ترم را دادم. خوب بود. جالبه که نمره این امتحان 10% فاینال حساب میشه و موندم با این حساب چندتا امتحان دیگه باید بدیم. حالا خوشبختانه دوتا درس دیگه فقط دوتا امتحان دارن یکی میان  ترم. یکی پایان ترم. اهااان . تاریخ امتحان جامعمون هم مشخص شد. 22 ژانویه. عملا گند زده شد به تعطیلات کریسمس. اما مهم نیست. فقط همین یکباره و چون نمره اش برای گرفتن پذیرش پی اچ دی مهمه باید خوب درس بخونم. اصلا یک واقعیت مهم در مورد اینجا اینه که بشدت به معدل اهمیت میدن. خیلی خیلی زیاااااااااااد. یعنی چون من ترم اول یک c+ گرفتم اوضاعم خطریه وبااینکه ترم پیش 2تا A و یک B+ هم داشتم هنوز اون کمبود معدله جبران نشده و باید مراقب باشم این ترم کمتر از b+ نگیرم.

خوب این هم از این. خبر بعدی اینه که مادر و پدرم فردا شب پرواز دارند برای کانادا. از اونجاییکه برادرم پی ار داره یعنی اینکه شهروند موقت محسوب میشه براشون دعوتنامه فرستاده و اونها هم کارهاشون را کردند و دارند میرند. بشدت هم دلشون میخواد برای ژانویه همه با هم بیان امریکا و حتی از من خواستند دعوتنامه بفرستم که ما فقط برای جشن فارغ التحصیلی میتونیم دعوتنامه بفرستیم پس باید ببینیم بهشون ویزا میدن یا نه. از طرفی امتحان جامع من هم قوز بالا قور هست. بیخیال. حالا کو تا ژانویه.

یادتون میاد روز اول که من رسیدم اینجا یک اقایی که برادر دوست دوستمون بود از بالتیمور اومد دنبالم؟ واقعا محبت بزرگی در حق من کرد. پارسال که استودیو یعنی خونه بدون اتاق خواب داشتیم این اقا چندین بار اومد خونمون و خیلی هم خوب بود. امروز هم زنگ زده به راستین که من دارم میام. خلاصه امشب تو فینگیل اتاقمون مهمون هم داریم. راستش را بخواهید برای ما یکم سخته. اما هرچی فکر لطف و محبتی که این دوست در حق ما کرد را میکنیم. میبینیم ایراد نداره .

دیگه بریم سر درس دادن و این حرفها. شما که غریبه نیستید و میدونید اوضاع زبان من خوب نیست. راستش من موقعی که اساتید دارند درس میدن مشکل زیادی با زبان ندارم و میفهمم. بخصوص امسال وضعم از پارسال بهتر شده و گوشهام حسابی روغن کاری شده اند. اما هنوز بصورت جدی باحرف زدن معمولیشون  مشکل دارم. جالبه در مورد اینترنشنالها اصلا مشکلی ندارم. یعنی طرف اگه بزرگ شده اینجا نباشه کامل میفهمم و جواب میدم اما خدانکنه که طرف امریکایی اصل باشه واقعا گیر میکنم. بعد نصف بچه هایی که برای کلاس ریاضی میان امریکایی هستند. خوشبختانه درس ریاضی هست و میشه با مثال درس را بهشون فهموند اما وقتهایی که شروع میکنن به حرف زدن اونوقت هنگ میکنم. بنظرم این امریکاییها یک جور غرغرو میان. یعنی فکر کنم فرهنگشون هست که مثلا از استاد یا کلاس یا از اینکه درس و ریاضی سخته ونمیفهمند گله کنند و حرف بزنند. البته من خودم هم یک غرغروی کوچولو هستم و نمیخوام بگم بده و ال و بل !. بیشتر دارم براتون از فرهنگشون میگم. ولی جدی جدی باید یک فکری بحال این بخش از زبانم بکنم. میدونید حتی وقتی میخوام یک بخش از ریاضی را شفاهی بگم مشکل پیدا میکنم . و حتما باید با توسل به کاغذو قلم و مثال منظورم را کامل برسونم. خوشبختانه تو این بخش خوب هستم و همشون از من راضین و حتی میپرسن چه روزهایی هستم تا بیایند و من بهشون درس بدم..... اوه اوه گاهی مسایل سخت هم هست و اونوقت تو دلم میگم وقت گل نی. ریاضیم خوبه. اما بعضی مسایل برای دبیرستانه. یا ما اصلا تاحالا نداشتیم و یا به یک شیوه دیگه حل میکنیم. مثلا امروز یک دختر سیاه کم حوصله اومده بود گفت من ریاضیم خوبه و فقط میخوام ببینی تکالیفم درست هست یا نه. نگاه کردم دیدم یا ابر فرض تابع دایره را میخواد و محاسبه قطر. اومدم کتاب را باز کنم که یادم بیادتابع دایره چی هست دیدم داره جیغ جیغ میکنه برای چی کتاب را باز میکنی ومن فقط میخوام تکالیفم را چک کنی. دیدم این طرف مجال نمیده. یک چیزهایی یادم بود یک نگاه به حل مساله خودش کردم بقیش هم دستم اومد و بعد مسلط براش توضیح دادم و غلطهاش را گرفتم. اونقدر خوشش اومده بود پرسید کی ها هستم. اما با اون اخلاقش امیدوارم دیگه روزهای من سر وکله اش پیدا نشه.

میدونید بچه ها این ترم یک دلیل دیگه هم برای رفتن به پی اچ دی پیدا کردم. توهمین کلاسهای ریاضی  میبینم که بچه های هندی تند تند مطلب راشفاهی توضیح میدهند. اما من این توانایی را ندارم. پس توی رقابت کاری برای گرفتن کار هنوز اماده نیستم و لازمه مدت بیشتری تو دانشگاه باشم تاعلاوه برعلمم زبانمهم بهتر بشه و بهش مسلط شم.

خوب خیلی حرف زدم.بریم دیگه. شب بخیر دوستان.


نوشته شده در : پنجشنبه 9 مهر 1394  توسط : اسمان پندار.    نظرات() .

یکشنبه 19 مهر 1394 11:18
ممنون اسمان جونم میدونم من ی کم غیر واقع بینانه ب موضوع نگا کردم موفقیت میتونه توهررشته ای باشه من فقط رو داروسازی تمرکز کرده بودم البته هیچ چیزی غیر ممکن نیست ولی ادم باید تواناییشوهم درنظر بگیره من پشتکارم زیاده ولی انگیزموازدست دادم دیر نشده میخوام واقعا بخونم عالی بخونم ک ی رشته خوب حالا بجز دارویا شایدم دارم ممنون ازکمکت بازم پیام میدم اگه سوالی داشتم ببخشید اسمان جونم
پاسخ اسمان پندار : اوا جون، دقیقا نكته را گرفتی، رشته موفقیت و خوشبختی ما را تعیین نمیكنه بلكه مسیری كه ما میسازیم مارا بسمت موفقیت میبره ، امسال بدون نگرانی و استرس فقط روی درس تمركز كن یك لیست رشته های كه بهش علاقه داری و میتونی تو ایران كار مناسب براش پیدا كنی یا بعدا با ادامه تحصیل تو مقاطع بالاترموفق بشی برای خودت تهیه كن و بعد فقط و فقط درس بخون
َAVA
شنبه 18 مهر 1394 21:31
رتبم زیادجالب نبود ممنون ازراهنماییت کاش زودترازت کمک میگرفتم من خیلی ب دارو علاقه دارم ولی انگیزه خوندن ندارم چون امسال خیلی زحمت کشیدم توذوقم خوردالان میگی برا رشته های دیگه تلاش کنم بنظرت؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
پاسخ اسمان پندار : اوای گلم ایرادنداره ، من هم یكسال پشت كنكور بودم البته رتبه سال اولم هم بدنبود ، میدونی اواجون زندگی چیز عجیبیه، انگار دبیرستان كه تموم میشه یكی یكی وقت این میرسه كه ادم برای زندگیش انتخابهای درست كنه، تو هم میتونی بشینی و هی غصه بخوری كه چرا دارو سازی قبول نشدی یا اینكه واقعیتها را ببینی و برای زندگیت تصمیم درست بگیری، دوستانه بگم راه موفقیت از رشته داروسازی نمیگذره بلكه موفقیت یعنی تو هركاری كه شروع میكنی بتونی اثبات كنی كه متفاوتی و راه موفقیت در اون راه را پیدا كنی، موفق باشی گلم
َAVA
چهارشنبه 15 مهر 1394 11:35
سلام اسمان جووووون خیلی وقته نیومدم ببخش خوبی؟من ک زیادخوب نیستم چون موندم پشت کنکوروبراسال دیگه باید حسابی بخونم میشه ی کم کمکم کنید حسابی نیاز دارم گیج شدم منم عشق داروسازیم باید بهش برسم
پاسخ اسمان پندار : اوا جون ایراد نداره عزیزم سال دیگه میتونی جبران کنی. راستی رتبه ات چند شده بود. فقط یک چیزی اوا جون. خواهرانه و دوستانه. واقع بین باش. اگه رتبه ات با رتبه مورد نیاز داروسازی خیلی فاصله داره.اونقدر روی این رشته فوکوس نکن. باور کن تو رشته های مرتبط هم میتونی موفق باشی. مثلا اگه شیمی بخونی یا حتی زیست شناسی میتونی برای پی اچ دی های تخصصی داروسازی خارج از ایران اقدام کنی. باور کن خوشبختی با رشته نیست. موفقیت هم همینطور. دنیا را ماورای رشته ببین و بدون راههای دیگه ای هم برای پیشرفت و موفقیت و افتخار هست. موفق باشی گلم
سجاد
جمعه 10 مهر 1394 12:14
سلام خانم دکتر
فقط خواستم بگم ماشاالله به این همت و حوصله، ماشاالله:-) :-) :-)
بهترینارو براتون از خدا میخوام
پاسخ اسمان پندار : سجادجان دستكم گرفتی مارا ای بابا پدر اجباربسوزه
جمعه 10 مهر 1394 10:40
بعله اسمان جونی من وبلاگ دارم منتهی تو جابجایی سرور بلاگفا پست هام پاك شده
پاسخ اسمان پندار : مرسی رها جون اینبار به اسم خودت ادكردم كه یادم نره
زری
جمعه 10 مهر 1394 00:31
سلام. من هم اینستگرامت را دوست دارم.
چقدر خوبه ، خدا کنه کلی بچه ها از کارت راضی باشند.
آسمان جان دانشجوی پی اچ دی بشی، ل دوران تحصیلت حقوق میگیری یا جداگانه باید درخواست فاند بدی؟
پاسخ اسمان پندار : سلام زری خوبم خوشحالم كه عكسهای اینستا را دوست داری، راستش این عكسها را فقط بخاطر شما میگیرم وگرنه من خیلی اهل عكاسی نیستم و اینكه بدونم دوست دارید بهم انگیزه میده،زری جون خوشبختانه شهریه اش خود بخود مجانی میشه و ماهی ٥٠٠ دلار هم همینطوری میدن و میتونیم همزمان كارهم بكنیم البته مبلغش را خیلی مطمئن نیستم احتمالا ماهی هزار و خورده ای، بد نیست، حتی میشه گفت عالیه اما خوب باید ٣ سال اضافه تر هم درس بخوتیم
کامشین
پنجشنبه 9 مهر 1394 19:22
تبریک می گم آسمونی جون بابت موفقیتت در تدریس
یک چیزی را من به صورت تجربی فهمیده ام. اوایل که من سر کلاس هام اشتباه می کردم انقدر ناراحت می شدم که نمی توانستم پنهانش کنم و این موضوع برای شاگردها استرس ایجاد می کرد. بعدا یاد گرفتم که خودم اولین کسی باشم که به اشتباهاتم میخندنم. اینجوری هم نیست که اینکار باعث از دست رفتن اعتبار معلمی بشه. فراموش نکن نظام آموزشی امریکائی ها از زمین تا آسمون با ما تفاوت داره. وقتی خودت معترف به اشتباهت باشی در بیشتر موارد اونها از در کمک وارد می شوند. راستی بهتره خودت را با هندی ها مقایسه نکنی، غیر لهجه، انگلیسی هندی ها از آمریکائی ها بارها بهتره.
وقتی رسما از کودکستان تا فارغ التحصیلی از دانشگاه در زبان انگلیسی غوطه خورده اند چه انتظاری از ما که به ضرب و زور خودمون را بالا کشیده ایم می ره؟
قدر خودت را بدون. کسی آسون به اینجائی که تو رسیده ای نمی رسه.
پاسخ اسمان پندار : كامشین جون تو چقدر ماهی ، چقدر گلی، عاشقتم دختر، نكته خوبی بهم یاد دادی، ممنون، یادم میمونه در مواقع خرابكاریهام هول نشم و سعی كنم خونسردازخودشون كمك بخوام:) اوه اوه این هندیها را نگو، یعنی بقول تو با اون لهجه هاشون فرت فرت انگلیسی حرف میزنن، اما انصافا وضع ما از این دانشجوهای اسیای شرقی بهتره، بنده خداها تو نوشتن مطالب عالی هستن اما پای حرف زدن كه میرسه كاملا هنگن. كامشین جون باز هم ممنون كه هستی و بهم قوت قلب میدی
شلاله
پنجشنبه 9 مهر 1394 18:13
آسمونی گونی گونی کله قند داره تو دلم آب میشه وقتی از تدریس کردنت مینویسی خیلی خوشحالم بابت این کارت
هندیا لهجه شون افتضاحه ولی اینکه زبانشون بهتر از ایرانیا باشه فک میکنم طبیعیه به خاطر مستعمره بودن کشورشون
به نظر من از روز اولی که اومدین اینجا خیلی پیشرفت داشتی
همینطوری برو جلو تا روی آمریکاو آمریکاییها کم بشه!!
پاسخ اسمان پندار : الهی قربونت شلاله جونم، اره بنظر خودم هم خود بخود زبانم بهترشده، البته كامل خودبخودهم نیست، هی گوشهات را تیزمیكنی و تمركز میكنی كه بهتربشنوی و بمروربهترمیشه، مرررسی كه تشویقم میكنی.هنوز نسبت به بعضی ایرانیها و بقول تو هندیها اوضاعم خرابه اما خوب بقول تو همینطوری میرم جلو تا یكروزی برسه با یك امریكایی عین خودش بگم وبخن دم
رها زندگی من
پنجشنبه 9 مهر 1394 12:58
این پستت رو دوس داشتم اسمان.توش انگیزه بود و این خیلی خوبه ...منم واقعا تورو دوست دارم و واست ارزوی موفقیت میكنم ..
پاسخ اسمان پندار : مررررسی رها جون، جداااا توش انگیزه بود؟:)) میدونی كه چقدر برام عزیزی، راستی رها جون من تازه الان بیدارشدم و دارم هی فكر میكنم تو وبلاگ داشتی یا نه، و اسمش چی بود؟ مغزم هنوز بكارنیافتاده
نظرات پس از تایید نشان داده خواهند شد.
شبکه اجتماعی فارسی کلوب | Buy Website Traffic | Buy Targeted Website Traffic