دلشوره
» نوع مطلب : روزها در اون سر دنیا(سال دوم) ،
پست قبل را که مینوشتم سرشار از ارامش بودم برنامه داشتم و میدونستم قراره چه اتفاقهایی بیافته. از دیروز که همه چیز عوض شده و در عین حال هیچی معلوم نیست پاک دلشوره افتاده به جونم. یعنی الان بجای درس خوندن دارم راه می افتم برم دانشگاه بقیه پرس و جو با یک دل که توش رخت میشورن. بله خدمتتون عارضم که دیروز که با مسئول اینترنشنالها حرف زدم گفتند میتونی ترم را مرخصی بگیری اما حتما باید برای ترم تابستون که اوایل می شروع میشه ثبت نام کنی. و نمیتونی همیتطوری وسطهای جولای برگردی و تا ترم پاییز سال بعد صبر کنی. مگه اینکه بری و دوباره درخواست ویزا بدی.البته ایشون نمیگن که چون سویس وسط تحصیل غیر فعال میشه اینکار ریسکی هست میپرسی میگن بله ریسکی هست. یعنی کلا مدلش اینطوریه که فقط به سوال جواب میده. حالا بیخیال. حالا این یعنی چی. یعنی من باید بعد امتحانهام سریع برم تا از اون ور سریع برگردم . یعنی امتحان جامع هیچی. پس باید برم اون را هم کنسل کنم. البته هنوز یکی دوسوال دارم باید برم از مسئول اینترنشنال بپرسم. خلاصه زودتر رفتن من باعث میشه باز تنها و بدون راستین سفر کنم. چون اولا قرارداد خونه امون تا وسطهای فوریه هست. ثانیا راستین احساس تعهد کاری داره و نمیتونه صاحب کارش را تو اوج کار ول کنه بیاد. بلیط نگرفتم. نمیدونم کی اماده رفتن میشم. از بچه های ترم یک هوا عقب می افتم. هول امتحان جامع که عقب می افته هم هست. پارسال ترم تابستون هیچ درسی تو رشته ما به حد نصاب نفرات نرسید و تشکیل نشد. امسال باید و حتما و حتما و حتما ترم تابستون کلاس داشته باشم وگرنه سویسم غیر فعال میشه و حق ورود به امریکا را از دست میدم. باید تو این فاصله بگردم شده حتی یک کلاس زبان شرکت کنم. از اون طرف میخواستم 5000 دلار را بعدا بدم میدونم موقع ثبت نام ترم تابستون که ژانویه هست اگه تسویه نکرده باشی ثبت نام انجام نمیشه. باید یک فکری هم بحال اون بکنم.که خدای نکرده ثبت نامم کنسل نشه. یعنی حسرت یک زندگی اروم و با ثبات را دارم. همه عین ادم دانشجو هستند و درس میخونن . من هم همیشه دنبال رویاهام میدوم و کلی استرس دارم. از اون طرف کارهای ایران هم هست که دلم نمیخواد همینطوری تمومش کنم و بیام . اخ . جدی چرا این روزگار اینقدر دیر اینقدر دیر و موقعی که همه برنامه های ادم عوض میشه ادم را به دلخواهش میرسونه. بیخیال درس دارم یکعالللللللمهدلم شور میزنه و باید برم پاشم ار مسئول اینترنشنال دوسه تا سوال راجع به ترم تابستون بکنم . اداره بیمه هم برم بیمه هامون را تمدید کنم.و بپرم سر درس.
نمی توانی به کسی در ایران وکالت بدهی برای کارهات؟ من هم دلشوره گرفتم.
الان دقیقا حس می کنم چه حسی داری. با صبر و حوصله تصمیم بگیر. شاید با وکالت تام به یک آدم امین قضیه ات حل بشه. شاید هم دارم چرت و پرت می گم. ببخشید. برات دعا می کنم