این پست را دوسه هفته پیش نوشته بودم.بلللله بنده یک خردادی تمام عیارم.
ساعت دو ونیمه شبه و همچنان با وجود خوردن یك قرص تنظیم خواب بیدارم،(من قرصی نیستم فقط بخاطرپروازهای طولانی حسابی خوابم بهم میریزه ) كمی تو فیس بووك چرخیدم و باز به روابط ادمها فكر كردم، در واقع بهتره بگم رابطه خودم با ادمهای دیگه، مشكلی كه همیشه داشتم و هنوز هم دارم، هیچوقت ادم موفقی تو دوست پیدا كردن نبودم و این مشكل اونطرف اب هم دست از سرم بر نداشته حدود دوسه روز قبل تولدم بود تعدادی تبریك گفتن و تعدادی نه، از اون تعدادی كه نگفتن از یك عده اشون انتظار تبریك داشتم، چون كه همكلاسیم بودن یا ایرانیهایی كه تو مراسمهای مختلف زیاد میبینم یا اون دسته كه خودم همه پستهاشون را لایك میكردم، دارم فكر میكنم واقعا چه رفتاری در قبال اینجور ادمها باید انجام داد، جبران كرد و دیگه محلشون نگذاشت، یا اگه دیدمشون مستقیم دلیل را بپرسم. اصلا باز همه اینها بكنار، این نشون میده شخصیت من بعنوان همكلاسی هم جالب نیست، نه تاپ كلاسم كه بقیه بخاطر درس جذبم بشن، نه كاراكتر و شخصیت خاصی دارم. درواقع منرا به مهربون و مودب بودن میشناسن که ظاهرا تو دنیای روابط ادمها ارزش چندانی نداره. چقدر بد، فكر كنم چون نمیشه شخصیت را عوض كرد بهتره با این حقیقت كنار بیام و سرم تو كار خودم باشه و از كسی هم انتظارجذب شدن نداشته باشم.شما چی فکر میکنید؟ بنظرتون چطور میشه تبدیل به شخصیتی شد که دیگران دوستش داشته باشند. مایل باشند باهاش در تماس باشند و بطور کلی جذبش بشن؟
نوشته شده در : سه شنبه 1 تیر 1395 توسط : اسمان پندار. .
من ی سوال از خدمتتون داشتم شما دوروبری هاتون کسی تخصص بالینی گرفته
میخوام در مورد نحوه کار و اینکه چطور در درمان تاثیر دارن بپرسم
چون عاشق کار درمانیم
من لیسانسم چیز دیگه ای بوده ولی تلاشمو کردم برا کنکور امسال
ولی همیشه بین پزشکی و دارو شک دارم
چون میدونم علم با وسعتی هستن و بی انتها
و برعکس بقیه هدفم دندان نیس
نظررشما چیه؟
ب نظر من اول مهمه آدم خودش رو دوست داشته باشه تا دیگران هم اون رو دوست داشته باشند.آدمی ک خودش رو دوست داره اعتماد بنفس داره و دیگران میخوان باهاش باشند.
دوما الان مدل دوستیا فرق کرده.الان باید باحال باشی چیزی واسه گفتن داشته باشی و اهل تفریح و خوش گذرونی باشی تا تنها نمونی.ی جورایی همون طور ک دوست داری با دیگران بهت خوش بگذره اونا هم دوست دارن با تو بهشون خوش بگذره.
سوما نباید تو دوستی ایده آل گرا باشی.یعنی این روزا کسی نیست ک دوست ایده آل باشه پس اگه دنبال همچین کسی هستی نباش! سعی کن خیلی با کسی صمیمی نشی اینجوری همین ک باهاشون بهت خوش بگذره کافیه بنابراین اخلاقای منفیشون رو زندگیت تاثیر نمیزاره چون صمیمی نیستید!
و آخر اینکه سخت نگیر و خوش بگذرون.تو دوستی زیاد از خودت مایه نزار.متعادل باش.اینجوری هم بهت احترام میزارن و هم بهت خوش میگذره.وقتایی هم ک میخوای خلوت کنی بهترین دوست کتابه وقتایی هم ک میخوای خوش بگذرونی اون دوستاتو داری!
موفق باشی
سوال اصلی من هم اینه. چرا من برای دیگران آنقدرها جذاب نیستم. چرا وقتی نیستم خیلی جلب توجه نمیکنه یا خیلی برای دیگران مهم نیستم خود من. البته با عرض پوزش اینها را راجع به خودم گفتم