خیلی اوقات داروخانه رفتیم. اکثرا وقتی مریضی سراغمون اومده با یک نسخه رفتیم داروخانه و یکسری قرص و شربت و امپول گرفتیم. هراز گاهی هم شنیدیم فلان دارو جدید اومده و با نسخه یا بی نسخه رفتیم سراغ داروی جدید . در کل اینطور بنظر میرسه که هرسال تعداد زیادی داروی جدید وارد بازار دارو میشه. حالا یک سوال؟ بنظرتون چقدر طول میکشه تا این داروی جدید وارد بازار بشه؟ منظورم اینه بنظرتون چه مدت برای اینکه یک دارو کشف بشه تا موقعی که این دارو تو دست مصرف کننده قرار بگیره لازمه؟ یکسال؟ دوسال؟ پنج سال؟ ده سال؟ میدونید جوابش چیه؟ حدودا بیست سال طول میکشه تا تحقیقات روی یک داروی جدید تموم بشه و برسه بدست شما و شما با خیال راحت اونرا بر طبق دستور مصرف پزشکتون مصرف کنید. حالا فکر میکنید تموم این مراحل کجا و توسط چه کسانی انجام میشه؟ حقیقتش بیشتر این کار توسط یک گروه بزرگ از داروسازان انجام میشه. بهتره بگم محققان داروساز.
خوب اول بگذارید ببینیم دارو چطور کشف میشه. این کشف و در کل فرمول داروی جدید براساس نیاز جامعه از تغییراتی تو فرمولهای شیمیایی بخصوص داروهای قدیمیتر سرچشمه میگیره و تازه اینرا بگیرید اول راه یا نقطه صفر شروع ساخت یا سال اول. بعد از اون این فرمول کشف شده توسط محقق شیمی دارویی, وارد یک پروسه 6 تا 7 ساله تحقیقات شامل اثر گذاری, نحوه اثر, خطرات احتمالی, دوز دارو, مقدار مصرف دارو و همه ملاحظاتی که در مورد یک دارو وجود داره میشه. این پروسه شامل ازمایشها و تحقیقانی هست که تو ازمایشگاههای دارویی توسط داروسازان (صنعتی، فارما کولوژی ، فارماکو کینتیک و فارماکو دینامیک) و با کمک ابزارالات و دستگاهها و سپس روی موشها و خرگوشها وحیوونات ازمایشگاهی انجام میشه. میدونم که بنظر ظالمانه میرسه. اما روند پیشرفت علم ثابت کرده که بدون گذروندن این مرحله خطرات جدی و جبران ناپذیری برای انسانها اتفاق میافته. شاید بد نباشه بدونید تا سال 1962 میلادی هیچ قانونی برای انجام این تحقیقات وجود نداشت. داروها بدون درنظر گرفتن ایمنی برای انسانها وارد بازار میشد. تا اینکه داروی جدیدی وارد بازار شد به اسم تالیدوماید. این دارو برای حالت تهوع مادران باردار پیشنهاد میشد و اینطوری بود که بچه های این مادرها بدون دست و پا بدنیا اومدند و جهان با یک فاجعه بزرگ روبرو شد. اونقت بود که سازمان غذاداروی نوپای امریکا قوانینی برای تحقیق روی دارو قبل از تولید و روانه کردنش به بازار وضع کرد. خوب شاید بد نباشه بگم من هم بعنوان داروساز صنعتی در بخشی از مرحله تحقیقات دارویی هستم. حالا فرض کنید 6-7 سال گذشته. یک قیف دهن گشاد با ورودی یک حجم بزرگ از کشفها و تحقیقات را هم درنظربگیرید. جالبه بدونید که در پایان این دوره ونهایتا خروجی این قیف فقط چندتایی از این تحقیقات و به اصطلاح داروهای جدیدهستند که ایمنی و موثربودنشون برای ورود به مرحله بعد تشخیص داده شده. حالا تازه وارد مرحله ازمایشات بر روی انسانها هستیم. به این قسمت میگن کلینیکال واین پروسه هم 6-7 سال طول میکشه. و سه سطح یا پله دارد. مرحله اول روی چند ده نفر انجام میشود و برای تعیین دوز مصرفی و حداکثر مقداری که میتونه بدون ایجاد خطر مصرف بشه هست درواقع تو این مرحله همون دستور مصرفی که پزشکها برای داروها مینویسند تعیین و اندازه گیری میشه، به اصطلاح دوز موثر و نحوه مصرف دارو بررسی میشه . مرحله دوم روی چند صد نفر انجام میشه و هدفش اینه ببینن اون اثری که ادعا میشه را داره. و مرحله اخر روی هزاران نفر هست و برای اینه که اثرش با داروهای مشابه موجود دربازار را مقایسه بشه. تازه بعد از گذشت این پروسه FDA یا همون سازمان غذا دارو اجازه تولید این دارو را به کارخونه ها میده. تا حالا از روزی که دارو کشف شده 14 سال گذشته. و فقط 6 سال کارخانه یا اون شرکت دارویی فرصت داره داروش رابه تولید انبوه برسونه و وارد بازار بکنه. این شش سال فرصت انحصاری هست که در اختیار کمپانی اصلی قرار داره تا تک و تنها بعد از سالها هزینه کردن بازار را دراختیار داشته باشه. بعد از گذشت این زمان، کارخونه های دیگه اجازه ساخت همون دارو را دقیقا با همون دوز و اندازه دارند و مجاز به ایجاد هیچ تغییری روی اون دارو نیستند چون بحث سلامت و ایمنی انسانها مطرحه. به اون کمپانی اول برند و به اون کمپانیهای بعدی ژنریک میگن. خوب متاسفانه کشور ما تحت نظر مستقیم FDA قرار نداره اما به این معنی نیست که ساخت داروها بدون اصول انجام میشه. اول اینکه بسیاری از داروهای ما وارداتی هست و داروهای ساخت ایران تحت همون پروسه داروی ژنریک انجام میشه. البته با استانداردهای فارماکوپه امریکایی. بهرحال کارخونه های ما هم سعی میکنند تموم اون اصول ساخت کیفی را براساس دستورالعملهای موجود انجام بدن اما از اونجا که زیر نظر FDA نیستند میبینیم کشور ما در سطح جهانی هیچ حرفی برای گفتن نداره و حتی شناخته شده نیست و فقط یک اه بزرگ میمونه که حیف این صنعت و بازار بزرگ دارویی که پتانسیل این را داره که حداقل در حد و اندازه هند حرفی برای گفتن داشته باشه ..............
نوشته شده در : شنبه 8 آبان 1395 توسط : اسمان پندار. .
اطلاعات جالبی بود
مرسی