لذت موفقیت
» نوع مطلب : قدم به قدم، روز به روز تا اون بالاها ،اینده از ان من ،
تو اتوبوسم و دارم از كنفرانس برمیگردم، پوسترها بازخورد خوبی داشت و موقع پرزنتمون حسابی شلوغ میشد، استادم هم از كارمون راضی بود، دارم سعی میكنم تو بخش تخصصی خودمون جلو بروم و موفقیت كسب كنم، حس جاه طلبیم برای موفقیت حسابی بیدار شده. حتی جالبه میدونم برای موفقیت باید چه مسیری برم ، پیمودن و جا پای موبور گذاشتن، انصافا موبور استثنایی كار میكنه، دارم فكر میكنم یكمی از پشتكار و خستگی ناپذیر بودن و انرژی و وقت زیادی كه برای یادگرفتن میذاره مرهون این هست كه دوست دخترش شهر دیگه ای زندگی میكنه و هنوز مجرده، نمیدونم شاید هم من دارم خودم را توجیه میكنم. بهرحال خیلی دلم میخواد سری بین سرها دربیارم اما از یكطرف بخودم میگم اسمان حواست باشه برای چی اینجا هستی، درسته موفقیت بخش مهمی از زندگی ادمهاست اما یادت باشه نباید لذتهای دیگه زندگیت را فدای اون كنی، نمیدونم شاید هم همین فكر تو عمل جلوم را میگیره كه مثلا تو زمان سفر از واشنگتن به نیویورك، بجای خوندن مقاله و نامه نگاری وكارهایی كه موبور تو این زمان میكنه، ترجیح میدم تو اینستا و فیس بگردم و به اخبارگوش بدم و چرت بزنم، جدی نظر شما چیه؟ فكر میكنید باید جدی تر به موفقیت فكر كنم؟؟ میدونم الان وقتشه و مثلا پنج سال دیگه دیره چون مسیرم شكل گرفته و الان هست كه میتونم تصمیم بگیرم كه ١- كار و فعالیت جدی تر و بیشتر و یك جورهایی پررنگ كردن این بخش تو زندگیم ودرعوض موفقیت یا ٢- كار و فعالیت نسبی و كار معمولی و درعوض زندگی عادی؟
شما نظرتون چیه؟ بذاریم رای گیری؟؟
به نظر من مدتی از نظر روحی و فکری به خودت استراحت بده و کمی دور و اطرافت رو از استرس و تنش خلوت کن
کمی ورزش کن پارک برو بگرد و فکرتو رها کن
درس و دانشگاه خیلی خوبه من منکر این قضیه نمیشم ولی همه ی زندگی فقط این نیست که اون محلول رو آزمایش کنی یا منتظر نتیجه ی آزمایش دیگه ت باشی یا کنفرانس شرکت کنی
از نظر روحی خودتو و همسرت رو ارضا کن به همه چیز قشنگ فکر کن و برنامه ریزی کن
من نمیگم درس خوندن رو حذف کن ولی فکر میکنم تازگی بخش زیادی از زندگیت شده درس و فعالیت ....کمی یه خودت برس
ببخشید خیلی نصیحت کردم امیدوارم مث همیشه بهترین تصمیم رو بگیری
خلاصه طناز جون فكر كنم من نمیتونم نصف موبور هم فعال باشم اما حقیقتش زندگی ما هنوز ثابت و امن و بقولی استیبل نشده ، باور كن برای اینكه به ارزوهامون برسیم مجبورم خیلی بیشتر كار كنم، اما مطمئنا از لحاظ روحی هم لازمه بخودمون ن انرژی برسونیم، خصوصا تو این دوره. مرسی از كامنت ارزشمندت
برنامه ریزی داشته باش كه همواره شاد باشی
اگر سعی كن عاشق مسیری كه در اون هستی باشی با درس خوندن و تلاش كردن هم شاد میشی و نیازی به مسكن هایی مثل چك كردن خبر و فیسبوك و ... نیست
حرفت درست و من از درس خوندن و پیشرفت و موفقیت لذت میبرم، البته چگ اینستا و تلگرام هم برای من یك جور لذته.
شما ثابت کرده اید که بهتر از هر کس دیگری برای خودتون و آیندتون تصمیم می گیرید. من بودم خودم را با تحقیق و کار علمی خفه می کردم. الان هم لذت می برم که انقدر موفق هستید و براتون آرزوی بهترین ها را دارم. نمی دونی چقدر کیف می کنم از اینکه می بینم از چهار سال پیش تا به حال چقدر پیشرفت کرده اید. هزاران آفرین و صد باریکلا به کسی که از هیچ چیزی نترسید و به دل و هدف اش بها داد.
ببین آسمان جان هرکی در زندگی اش آدم یه کاری است، یعنی خودش میدونه چه کاری براش روتین وار انجام شدنی است. درس خوندن مدل موبور کار یکروز یا یکهفته یا یک ماه نیست که تو بتونی خودت را بکشونی بلکه یک سبک زندگی است، من خودم شاید نهایتا چهار ماه یا پنج ماه بتونم تراکتوری درس بخونم اما واقعا نمیتونم یکسال اینطور باشم. بنظرم تو باید به این بعد قضیه هم نگاه کنی که علاوه بر اون لذت بردن و ... آیا اصلا برات شدنی است؟ ببین وقتی یکی خوشگل میرقصه امکان داره ما خوشمون بیاد و دوست داشته باشیم مثل اون برقصیم، یکی دو سه زبان مسلط باشه، یکی مرتب ورزش کنه یا تو یه شاخه ای ورزشی حرفه ای باشه، .... اما واقعیت اینه ما همه ی اینها را دوست داریم اما شاید نهایتا برای یکیشون برنامه ریزی کنیم یا حتی فقط در همون مرحله ی دوست داشتن بمونه!
من به لذت بردن از لحظه حال رای می دم، هیچ کس نمی دونه اصلا فردایی هم هست یا نه!! درست باید آینده نگری کرد ولی نا تاین حد که همه چیز رو فدای یک هدف کرد.
ما همه کودکی ، نوجوانی و جوانی مون صرف درس خوندن و رقابت شده اگر بخواد این روند ادامه پیدا کنه پس کی از زندگی لذت ببریم؟