خارج نشینها
» نوع مطلب : پندهای اسمونی اونور ابی ،
وقتی تو ایرانیم، به غیر ایرانی میگیم خارجی، به ایرانیهایی که خارج ایرانن میگیم خارج نشینها، اصلا بصورت عجیبی جهان را به دو بخش ایران و خارج تقسیم میکنیم. اما وقتی پات را بعنوان مهاجر از مرز بیرون میگذاری. لفظ خارج از بین میره. اونجا اگه کسی ازت بپرسه کجایی هستی. میگی ایران. بعد یک لبخند میزنی تا نشون بدی ایرانیها خیلی ادمهای خوبین. اگه بیشتر کنجکاو باشه براش از زیباییهای ایران میگی، از چهارفصل بودنش، از تهران و اصفهان و شیراز. تاکید میکنی دولت و مردم ایران متفاوتن.
وقتی خارج از مرزهای ایرانی، هرروز بعد از خوندن اخبار ایران از تخت بیرون می ایی. قهوه میخوری اما اخبار ایران را گوش میدی. لباس میپوشی و شال را دور گردن میندازی. از خونه بیرون میزنی و وقتی از بغل ادمهای جورواجور رد میشی به امها لبخند میزنی در حالیکه به زبان فارسی به اخبار ایران فکر میکنی. به زبان فارسی کارهای روز و اینده ات را تو مغزت مرور میکنی. میری سرکار یا دانشگاه، کارهات را انجام میدی و دربین کارهات تلگرام را چک میکنی ببینی خبر جدیدی بوده یا نه. ناهار برنج و قورمه سبزی میخوری. به خانوادت زنگ میزنی و فارسی حرف میزنی. تا شب باز کار میکنی و بعد میری خونه. شب باز اخبار ایران را تو اینستا و تلگرام میخونی، پستهای دوستانت را میبینی. و باز اخبار ایران را می خوابی. وقتی خارج از مرزهای ایرانی دیگه نمیگی من خارجم. میگی من ایرانیم. و اگه دوستی داخل ایران بهت بگه شما خارج نشینها از دور نشستید و حرف میزنید، نمیدونی که چطور توضیح بدی، ازوقتی پات را از مرز بیرون گذاشتی بیشتر از هرزمان دیگه ای ایرانی هستی.
از نگرانی برای ایران نگو که این روزها خییلی دلمون پره!
چه خبر دوست پرتلاش و‌موفق؟
تو چه مرحله ای از niw هستین؟ ۱۴۰ رو فایل کردین؟ ما خوشبختانه اپرووال رو گرفتیم و منتظر مصاحبه ایم.