شما هم از اون دسته هستید که فکر کنید فلانی درس خون هست چون باهوشه؟ من اینجا میخوام خودزنی کنم بگم نه. بذارید اینطوری شروع کنم، دوره یکماهه ای هست که باید دوباره درس بخونم، بعد تک تک جد و ابادم رژه میرن جلو چشمم، مثلا نوار یک کلاس را میخوام گوش کنم گاهی ده بار برای یک جمله باید بزنم عقب چون تا میام گوش کنم تمرکزم میپره، تازه مولتی تسک هم نیستم، یعنی همزمان نمیتونم چندتا کاررا باهم انجام بدم. یعنی اگه گوش کنم نمیتونم بنویسم یا اگه بنویسم نمیتونم گوش کنم. خوب پس یک ادم با هوش متوسط که حالش از دیدن جزوه و‌کتاب بهم میخوره و‌شب امتحان اشکش درمیادچطور بعد از یک وقفه سیزده ساله دوباره میره سراغ درس و ول کن هم نیست، بنظرتون همچین ادمی عاشق درس خوندن هست؟ جوابش اینه، نه. اونهم یک نه قوی. یا مثلا چون تموم عمرت شاگرد اول کلاس بودی و کنکور رتبه خوب اوردی، مثل رانندگی عادت کردی ، کتاب را باز کنی و دوسه ساعت تراکتوری بشینی سر درس! نه بابا بنظرم اصلا کسی پیدا نمیشه که امتحان را دوست داشته باشه، شاید یادگیری چیزی که دوست داری جالب باشه اما امتحان اصلا باحال نیست. پس راهش چیه؟ درواقع بنظر من پروسه درس خوندن یکجور اموزش مداوم هست، چیزی که تموم مدت باید ازش مراقبت کنی. یعنی باید خودت را مجبور کنی که اگه عین علی ورجه بعد ده دقیقه درس خوندن پریدی سر موبایل یا یخچال، دوباره برگردی پشت میز و موبایل را کنار بذاری. اگه امتحان داری یادبگیری براش برنامه بریزی و هر روز مقداری را که باید بخونی بزور بدی پایین. این چیزی هست که باید تو دوره مدرسه یادبگیریم و‌وقتی نتیجه اش یعنی مزه نمره خوب یا قبولی تو رشته خوب اومد زیر دندونت، هی تکرارش کنی.( خانم اقا این راستین اومد انقدر حرف زد اصلا یادم رفت چی میخواستم بگم) سر و ته پست را بهم بیارم و بگم اگه تو این سن( بقول مامانم) دارم درس میخونم از علاقه و عادت و یا اسون بودن نیست. اجباره، یک پروسه هست که نتیجه اش را دیدم و یاد گرفتم این قورباغه را هربار بدم پایین تا جایزه بگیرم، تازه مگه چندسالمه، کی گفته فعالیت مغزی بعد سی سالگی تعطیل، اصلا شاید من نیوتن قرنم خودم خبر ندارم( ببینم نیوتن که جوون مرگ نشد، شد؟؟)هنر درس خوندن
برای پست قبلی و این پست کلی در دومرجله نوشتم که اخر هم نشد ارسال کنم. این دفعه گفتم یه امتحانی بکنم باز:)
واقعا تو هم بعد از هر ده دقیقه دلت میخواد بری سر موبایلت؟ واااای که اگر همه ی این ارتباطات جمعی یهویی خراب میشدند چقدر ادم وقت داشت:))
چه خوبه که هستی.
(دنیا با وجودن آدم های ساده ای چون تو هنوز زیبایی های خودش رو داره.)
بسیارممنون وسپاس گزارم
باعث افتخارمنه که جمله منو تواینستا بزارین .
از اینکه جواب منو دادین صمیمانه ممنونم
براتون بهترین یهترینا رو آرزومندم
سلام
بانظرتون کاملا موافقم، تفسیر حرف شما چند کلمه هست ، اراده، ممارست، پشتکار، تمرین زیاد ودر کنارنظم یعنی هرکاری به وقتش انجام بدی منم ی وقفه چندساله داشتم بعدش تصمیم گرفتم درسمو ادامه بدم وخوندم اتفاقا توی دانشگاه بهترین نمرات رو هم میگرفتم گاهی چندین مقاله پرحجم رو میخوندم خلاصه میکردم ومیرفتم امتحان میدادم حرفتون کاملا صحیحه اینم بگم هرکدوم ازماها باید ی شناختی از توانایی خودمون داشته باشیم تا بتونیم مثل جورچین استعدادهامون رو کنارهم بچینیم وازش بهترین استفاده رو ببریم
براتون روزگاری خوش آرزومندم
راستی من بدون اجازه شما همه مطالبتون رو که دراینجا مینویسید میخونم خیلی جذابهوبنظرم انرژی مثبت ایجادمیکنه